Archiwum

W Żorach o „muzycznych emanacjach piękna”

W środku ks. dr Wiesław Hudek - prelegent

24 lutego 2018 r. na spotkaniu żorskiego oddziału PTEw zaproszonym gościem był ks. dr Wiesław Hudek – duchowny Kościoła Rzymskokatolickiego, poeta i dyrektor Festiwalu Twórczości Religijnej „Fide et Amore”, którego koncerty od wielu lat odbywają się także w żorskim kościele ewangelicko-augsburskim, gdzie wśród wielu chórów występy prezentują również chóry ewangelickie.

Ks. dr W. Hudek w temacie „Muzyczne emanacje piękna” przygotował nam wspaniałą ucztę muzyczną, określając muzykę jako niewyczerpane źródło przeżyć estetycznych i duchowych. W wędrówce muzycznej przez wieki słuchaliśmy nagrań wielu utworów, począwszy od fragmentu chorału gregoriańskiego, którego uduchowiona intonacja skłania do osobistej kontemplacji i poczucia bliskiej więzi z Bogiem.

„Laus Trinitati” (Chwała Tobie Trójco) – to część wysłuchanego utworu sławnej kompozytorki z XII wieku, Hildegardy z Bingen, która wyróżniała trzy główne rodzaje muzyki: kosmiczną, ludzką i instrumentalną, zaś koncepcja muzycznego wszechświata odgrywała fundamentalną rolę w jej twórczości.

W następnej części naszej uczty muzycznej poznajemy włoskiego kompozytora okresu baroku Gregoria Allegri. Słuchamy muzycznej interpretacji Psalmu 51 „Misere mei Deus”, w którym efektowne partie utworu, z ekstremalną wysokością tonów, brzmią tak, jakby głos ludzki w prośbie o miłość chciał dosięgnąć nieba.

Ostatnimi twórcami baroku są: Antonio Vivaldi i Johann Sebastian Bach. Z różnorodności gatunków Vivaldiego wysłuchaliśmy muzycznej wersji Psalmu 112 „Sit nomen Domini” (Niech imię Pańskie będzie błogosławione). W zadumę wprowadziła nas kompozycja Johanna Sebastiana Bacha „Liebster Gott, wenn werd Ich sterben” pytaniem: „Najdroższy Boże, kiedy umrę”. Utwór jest kantatą kościelną, swą melodyką podkreślającą trwożne pytanie o godzinę śmierci.

Z powagi nastroju wyprowadza nas utwór Wolfganga Amadeusza Mozarta „Eine kleine Nachtmusik” mała nocna muzyka, pełna beztroski i lekkich, radosnych dźwięków.

Dłużej zatrzymujemy się przy omawianiu twórczości najwybitniejszego polskiego pianisty i kompozytora Fryderyka Chopina. Wysłuchaliśmy dłuższego fragmentu utworu, którego wzburzoną i niepokojącą muzykę przerywała fraza cichych rodzimych dźwięków. Charakterystyczna ekspresja utworów Fryderyka Chopina to wyraz tęsknoty za rodziną, to niepokój o losy zniewolonej ojczyzny.

Jakże odmienną aranżację muzyczną formułuje kompozytor Arvo Part w utworze „Da pacem, Domine, in diebus nostris” (Daj pokój Panie w dniach mego życia). Muzyka utworu nawiązuje do praktyk medytacyjno-ascetycznych mnichów ze św. góry Athos.

Dzisiejszy wieczór dostarczył słuchaczom wielu refleksji i wzruszeń, pozwolił doświadczyć żywego kontaktu z muzyką oraz pogłębić wiedzę z zakresu historii i sztuki muzycznej. Całość zakończyła dyskusja nad spuścizną muzyczną kompozytorów z różnych epok.

Tekst: Elżbieta Sitek, zdjęcia: Dariusz Gola

Odpowiedz

Możesz użyć tych znaczników HTML

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>