Rozpoczynamy publikację kilkuodcinkowego cyklu, w którym zamierzamy przedstawić sylwetki wszystkich piętnastu Honorowych Członków Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego. Przedstawimy ich w chronologicznym prządku przyznawania tej najwyższej godności naszego Towarzystwa. Za pierwszym razem przyznano ją od razu aż czterem osobom mającym wielkie zasługi podczas zakładania pierwszych oddziałów PTEw w latach 80. ubiegłego stulecia. Miało to miejsce w grudniu 2005 r. podczas Walnego Zebrania Delegatów PTEw, które odbywało się w Katowicach.
Zofia Wojciechowska (1939-2020)
Dr Zofia Wojciechowska urodziła się w Poznaniu jako córka Edwarda Hauptmana-Głowackiego, znanego ewangelickiego działacza kościelnego i społecznego. Po II wojnie światowej wraz z rodziną przeprowadziła się do Łodzi, z którą związała się na resztę życia. Ukończyła studia socjologiczne na Uniwersytecie Łódzkim, a po kilku latach podjęła pracę naukową na Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie publikowała prace z dziedziny socjologii medycyny i uzyskała doktorat. Należała do najbardziej zaangażowanych działaczy PTEw w pierwszym okresie po rozszerzeniu jego działalności na cały kraj. Pełniła m.in. funkcje: przewodniczącej Oddziału PTEw w Łodzi (1986-1997), prezesa Zarządu Głównego PTEw (1991-1999) oraz redaktor naczelnej miesięcznika „Słowo i Myśl” (1989-1996), którego powołanie zainicjowała. Ponadto w latach 1992-1997 była członkinią Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce i przewodniczącą Synodalnej Komisji Kobiet. Po 1999 r. całkowicie wycofała się z aktywności społecznej. Była żoną Andrzeja Wojciechowskiego „Idona” (1930-2018), muzyka, redaktora i publicysty który również był aktywnym działaczem PTEw.
Ryszard Janik (1930-2018)
Ks. radca Ryszard Janik urodzony w Cieszynie, ukończył studia teologiczne w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, uzyskując w 1956 r. tytuł magistra teologii ewangelickiej. Po ordynacji na duchownego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego został wikariuszem parafii w Olsztynie. W latach 1956-1960 był wikariuszem Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jaworzu, następnie został tam wybrany proboszczem i sprawował tę funkcję do przejścia na emeryturę w 1995 r. Przez wiele lat był działaczem Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa i jej wiceprzewodniczącym w latach 1962-1980, po czym do 1996 r. prezesem. W latach 1972-1997 był członkiem Polskiego Oddziału Światowej Federacji Luterańskiej. W latach 1972-1990 był członkiem Synodu Kościoła oraz radcą Konsystorza w latach 1965-1990. Należał do Kolegium Redakcyjnego Wydawnictwa „Zwiastun”, publikował artykuły, wydał m.in. postyllę Daj, bym głos Twój słyszał (2006) i monografię Z kart przeszłości luterańskiego zboru w Jaworzu. Od Reformacji XVI w. po współczesność (2016). Był współzałożycielem i aktywnym działaczem Oddziału PTEw w Jaworzu.
Janusz Narzyński (1928-2020)
Ks. bp dr Janusz Narzyński urodził się w Warszawie. Po ukończeniu w 1953 r. studiów teologicznych na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, w 1956 r. został ordynowany na duchownego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. Był wikariuszem parafii w Mrągowie, następnie jako stypendysta Światowej Federacji Luterańskiej studiował w Getyndze. Po powrocie do kraju był katechetą w Warszawie, a od 1965 r. wikariuszem biskupa Kościoła, ks. Andrzeja Wantuły. W 1975 r. został wybrany biskupem Kościoła. W latach 1983-1986 był prezesem Polskiej Rady Ekumenicznej, później jej wiceprezesem. Podczas obrad Okrągłego Stołu (1989) był obserwatorem z nominacji władz. W 1991 r. złożył rezygnację z funkcji biskupa Kościoła. Był uważany za jednego z najwybitniejszych znawców Reformacji oraz teologii Marcina Lutra w Polsce. W latach 1949-1993 był pracownikiem naukowym Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, a później Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu w Bratysławie (Słowacja).
Jan Szarek
Ks. bp dr Jan Szarek urodził się w 1936 r. w Bielsku-Białej. Studia teologii ewangelickiej ukończył w 1960 r. na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, po czym został ordynowany na duchownego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Był wikariuszem parafii w Nawiadach na Mazurach, w latach 1962-1970 pracował w parafii w Giżycku. W latach 1970-1975 był wikariuszem diecezjalnym w Bielsku-Białej, gdzie w 1975 r. został wybrany drugim proboszczem. W 1979 r. został konseniorem, a w 1980 r. seniorem (zwierzchnikiem) Diecezji Cieszyńskiej. W 1991 r. Synod Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP wybrał go biskupem Kościoła. Przez dwie kadencje był prezesem Polskiej Rady Ekumenicznej. W 2001 r. otrzymał doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej. W latach 80. był orędownikiem zakładania Oddziałów PTEw na Śląsku Cieszyńskim. W 2017 r. został wybrany prezesem Oddziału PTEw w Bielsku.
Odpowiedz