Pierwsze w 2015 r. spotkanie katowickiego Oddziału PTEw poświęcone zostało muzykowi i kompozytorowi – Fritzowi Lubrichowi (1888-1971), którego sylwetka zapisała się w życiu muzycznym dawnych Katowic. Postać – także wieloletniego organisty katowickiego kościoła Zmartwychwstania Pańskiego, przedstawił prof. Jerzy Siechowski, pedagog, muzyk, inicjator i wykonawca wielu cyklicznych koncertów organowych w tej samej ewangelickiej świątyni, która związana jest z biografią prezentowanego w prelekcji bohatera („Fritz Lubrich – życie i twórczość”).
Spotkanie w katowickiej parafii (20 stycznia) tradycyjnie zainicjowała prezes PTEw, prof. Grażyna Szewczyk, która przedstawiła prelegenta; obecny również biskup ks. dr Marian Niemiec powitał słowami duszpasterskiej modlitwy przybyłych tego dnia słuchaczy.
Prof. Siechowski we wstępnej części swego wystąpienia w sposób niezwykle barwny i ciekawy przedstawił swoją „drogę do muzyki”, opowiadając licznie zebranym, a także przybyłym z tej okazji przyjaciołom, zaprzyjaźnionym muzykom i uczniom, o swojej pasji muzycznej i doświadczeniach pedagogicznych. W samej prelekcji poświęconej Lubrichowi prelegent naświetlił słuchaczom losy niemieckiej rodziny Lubrichów, wszak – jak zaznaczył – związanej i wywodzącej się z Wielkopolski. Pośród wielu interesujących epizodów przedstawił sylwetkę ojca – seniora Fritza Lubricha, również muzyka i organisty (m.in. w Szprotawie), który bardzo dbał o muzyczne wykształcenie swoich synów, pokładając szczególne nadzieje z tym związane właśnie w przyszłym organiście katowickiej katedry ewangelickiej.
Opowiadając o kolejnych etapach życia swego bohatera – studiach w lipskim Konserwatorium, pierwszej posadzie – organisty w Bielsku, oraz 25-letni okresie „katowickim”, prelegent wprowadził słuchaczy w klimat odległych czasów, przybliżając w barwnej gawędzie szczegóły oraz charakterystyczne dla tamtych czasów wydarzenia. Prof. Siechowski podkreślał, że Fritz Lubrich był nie tylko organistą, nie tylko przewodził cieszącemu się powszechnym uznaniem katowickiemu chórowi Meistersche Gesangverein, ale także pozostawił po sobie wiele cennych kompozycji, które są częścią repertuaru wykonywanego przez prelegenta. Dalsze losy Lubricha, który zmuszony był opuścić Katowice w 1945 r. i wyjechać do Niemiec (Federalnej Republiki Niemieckiej), dotyczyły już wydarzeń powojennych i prób adaptacji byłego katowickiego organisty w rzeczywistości odległej od tej, która towarzyszyła mu przez okres 25 lat na Górnym Śląsku. Fritz Lubrich poświęcił się głównie pedagogicznej pracy muzycznej, ucząc w gimnazjum, prowadząc także chór chłopięcy, publikując swoje kompozycje. Zmarł w 1971 r. w Hamburgu, nagle, w trakcie spaceru.
Wykład wzbogaciły dwa utwory skomponowane przez Lubricha, wykonane przez Gabrielę Jonsztę, co pozwoliło słuchaczom na bezpośrednie zetknięcie się z jego muzyką tego wieczoru. Również po zakończonej prelekcji, która wzbudziła liczne emocje i dyskusję nad powojennym „zapomnieniem” zasłużonego organisty, zebrani mieli okazję zarówno wyrazić swoje uznanie dla wykładowcy, jak też wzbogacić spotkanie własnymi refleksjami dotyczącymi przedstawionego bohatera. Prof. G. Szewczyk podkreśliła, że Fritz Lubrich „obecny jest” we wszystkich ważniejszych muzycznych leksykonach niemieckich, zwróciła także uwagę, że znani są bardziej niż on sam uczniowie Lubricha (zwłaszcza Günter Bialas), co także jest jego zasługą. Podzieliła się dodatkowo interesującą wiadomością, że sosnowiecki słynny śpiewak Jan Kiepura również cenił Fritza Lubricha.
Spotkanie zakończyły liczne słowa podziękowania dla prelegenta oraz wiadomość, że przedstawiona prelekcja stanowi część przygotowywanej przez prof. Siechowskiego publikacji o katowickim organiście. Jak podkreśliła prof. G. Szewczyk, będzie to okazja do kolejnego spotkania przy promocji nowego wydawnictwa.
Aneta Sokół
Odpowiedz