O wyprawie na półwysep Athos w Grecji opowiadał w Ustroniu ks. Karol Długosz. Należy on do nielicznych, którzy mieli okazję tam pojechać. Problem polega na tym, że aby tam się dostać trzeba mieć specjalną zgodę (uzyskać ją mogą tylko mężczyźni, dla kobiet wjazd tam jest zakazany).
Półwysep Athos to jeden z trzech półwyspów najdalej wysunięty na wschód półwyspu Chalkidiki – zob. załączony fragment mapy. Półwysep Athos jest długi na 40 km, a jego szerokość waha się od 8 do 18 km. Ma powierzchnię 400 km2.
Kiedy na półwyspie rozpoczęło się życie monastyczne – dokładnie nie wiadomo. Dopiero Złota Bulla Cesarza Bazylego I z 855 roku mówi o tym oficjalnie. Chrześcijanie różnych narodowości dotarli tam w X wieku.
Obecnie Święta Góra jest niezależną częścią greckiego państwa. Stolicą jest Karuai i tam znajduje się rezydencja Gubernatora Góry. Podlega on greckiemu Ministerstwu Spraw Zagranicznych. Władzą ustawodawczą jest Świątobliwy Sobór złożony z 20 członków. Przestępstwa, jeżeli takie się pojawiają, rozpatruje sąd w Tesalonikach.
W skład monasteru wchodzą odosobnienia, cele, cele – kaliwa i skity. Odosobnienie to niewielki domek przeznaczony dla jednego mnicha. Cele to obszerne siedziby mnichów z kaplicą. Cele – kaliwa zajmowane są przez jednego lub mała grupę mnichów. Wewnątrz jest kaplica. Skity są to zorganizowane wspólnoty złożone z cel, a zamieszkują je mnisi zajmujący się rzemiosłem lub rękodzielnictwem. Są jeszcze pustelnie – pieczary przeznaczone dla tych, których życzeniem jest spędzenie życia w kompletnej samotności.
Doba każdego mnicha składa się z trzech 8-godzinnych części. Są one przeznaczone na modlitwę, pracę i odpoczynek.
O tym wszystkim opowiadał nam ks. Karol Długosz. Prezentował także wykonane przez siebie fotografie jak i te, które udało mu się uzyskać od kolegów. Fotografowanie tam nie jest łatwe ani proste, bo w wielu miejscach obowiązuje zakaz robienia zdjęć.
Tekst i zdjęcia: Michał Pilch
Odpowiedz