Na spotkaniu 1 kwietnia 2019 r. w jaworzańskim Oddziale PTEw omówione zostało kolejne zagadnienie związane z „Rokiem troski o stworzenie”. Tym razem temat „Ochrona przyrody w kodeksie myśliwych” przedstawił ks. Dariusz Madzia z Istebnej, który na wstępie wspomniał, iż pochodzi z Wisły, wychował się w Malince, i od zawsze związany był ze środowiskiem myśliwych, gdyż myśliwym był jego dziadek, następnie ojciec, więc również i on został myśliwym. Jednak obecnie, po wielu latach jako ksiądz w polowaniach nie bierze już udziału. Prelegent zastanawiał się, jak pogodzić teologię z myślistwem oraz jakie jest powiązanie chrześcijaństwa z łowiectwem.
W tradycji łowieckiej ukształtowały się różnorodne formy zwyczajów i ceremoniału łowieckiego: pasowanie na myśliwego, „chrzest” myśliwski, ceremoniały muzyczne polowań tworzące swoistą liturgię, zasady etycznego postępowania wyrosłe z kultury chrześcijańskiej oraz doświadczeń wyniesionych z łowiska, powołanie.
Łowiectwo to nie tylko strzelanie. Polscy myśliwi uczestniczą w wielu ważnych działaniach związanych z ochroną przyrody i środowiska naturalnego. Dotyczy to zwłaszcza restytucji zagrożonych gatunków zwierząt. Jednak ideały te nie zawsze są realizowane, a to jest związane z czynnikiem ludzkim.
Ogólne zasady gospodarki łowieckiej są następujące:
– łowiectwo jest gałęzią gospodarki spełniającą służebną rolę wobec leśnictwa i rolnictwa,
– dbałość o zachowanie właściwej struktury wiekowej i płciowej danych populacji zwierząt,
– przestrzeganie ustalonych norm „pojemności łowiska”, które mają wpływ na zachowanie flory i fauny,
– poprawianie warunków bytowych zwierzyny, by zminimalizować negatywne skutki dużych populacji,
– prowadzony program hodowlany w Europie bardzo chwali model łowiectwa realizowany w naszym kraju, gdyż dba on bardzo o gospodarkę populacji,
– gospodarka łowiecka ma uwzględniać oddziaływanie całości ekosystemów, a nie nastawiać się na ochronę jednego gatunku,
– dbałość o właściwe wielkości łowisk.
Co należy do obowiązków myśliwych w zakresie ochrony przyrody:
– przygotowanie karmy do dokarmiania zwierząt w zimie,
– właściwe rozmieszczenie w terenie paśników,
– budowa urządzeń łowieckich, które służą w rozmaitych aspektach gospodarki łowieckiej,
– tworzenie remiz na terenach polnych,
– prowadzenie programów reintrodukcyjnych,
– opracowywanie planów gospodarowania populacjami w oparciu o rzetelną inwentaryzację zwierzyny,
– uwzględnianie w gospodarce łowieckiej najnowszych wyników badań naukowych,
– podejmowanie akcji edukacyjnych społeczeństwa mające na celu uświadomienie zasad gospodarki łowieckiej oraz niepożądanych zachowań człowieka w poszczególnych ekosystemach.
Organizacją zrzeszającą polskich myśliwych i poszczególne koła łowieckie jest Polski Związek Łowiecki. Jego geneza sięga XIX wieku. Kraj podzielony jest na 49 okręgów, wśród nich Beskidzki Okręg Łowiecki z siedzibą w Bielsku-Białej.
Tekst: Danuta Kubala, zdjęcia Ryszard Stanclik
Odpowiedz