14 kwietnia 2018 r. gościem spotkania PTEw w Żorach był Mateusz Krzesiński – pastor Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Obszernie i szczegółowo przedstawił temat najbardziej ekscytującego odkrycia archeologicznego XX wieku, jakim były zwoje znad Morza Martwego, znalezione w 1947 roku przez beduińskich pasterzy, którzy szukając zaginionej owcy natrafili na jaskinię, a w niej gliniane dzbany zawierające hebrajskie zwoje rękopisów sprzed 2 tysięcy lat. Miejsce jaskini to górzysty teren Pustyni Judzkiej niedaleko Qumran – starożytnej osady esseńczyków, jednego z żydowskich stronnictw religijnych.
Pastor Mateusz Krzesiński - prelegent
W latach 1947-1956 odkryto 11 grot, w których znaleziono około 900 rękopisów obejmujących okres od III wieku p.n.e. do I wieku n.e. Zawartość znaleziska stanowiły zwoje biblijne, wśród nich tekst księgi Izajasza i komentarz do księgi Habakuka. Były tam również teksty apokryficzne, prawne, dokumenty handlowe oraz pisma eschatologiczne, kultowe i poetyckie.
Biblijne zwoje z Qumran pochodzące z II wieku p.n.e. i I wieku n.e. potwierdziły rzetelność kopiowania ksiąg Starego Testamentu przez żydowskich skrybów. Niewielkie różnice stylistyczne przekazują tę samą treść. Przykładami są proroctwo o męce Chrystusa, opis postaci Goliata i jego wzrostu, oraz liczby członków rodziny Jakuba.
Niełatwy i skomplikowany był proces identyfikacji zwojów, czekających na swe odkrycie 2 tysiące lat. Stanowią one dziś bogatą bibliotekę z różnorodną tematyką, a ich treści dostarczają ogromu materiału źródłowego powiększającego wiedzę o historii wiekowych dekad i również o epoce, w której żył i działał Jezus, a także o początkach kształtowania się chrześcijaństwa.
Tekst: Elżbieta Sitek, zdjęcia: Andrzej Żabka
Odpowiedz