Wanda Haberkant (1871-1930)
21 października, na spotkaniu warszawskiego oddziału PTEw Aldona Karska przedstawiła życie i działalność Wandy Haberkant (1871-1930), naukowczyni, przyrodniczki, nauczycielki. Była córką pastora ewangelickiego Jana Adama Haberkanta i Heleny z Tydelskich, siostrą Heleny Haberkant-Semadeni (1868-1948) i Stefana Haberkanta – inżyniera (1877-1916).
Programy nauczania przyrody autorstwa Wandy Haberkantówny
Wanda Haberkant w 1887 r. ukończyła Kaliskie Gimnazjum Żeńskie z wynikiem celującym i została nagrodzona złotym medalem. Aby zgromadzić fundusze na dalszą naukę na uczelniach zagranicą, przez kilka lat pracowała jako nauczycielka w szkole żeńskiej prowadzonej przez siostrę w Koninie. Po czym w latach 1893-1997 studiowała na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w Genewie. Prowadziła badania naukowe pod kierunkiem prof. Friedricha Kehrmanna uzyskując stopień doktora chemii.
Po powrocie do kraju odmówiła pracy w przemyśle (prawdopodobnie ze względów politycznych) i poświęciła się pracy pedagogicznej. Brała udział w strajku szkolnym w 1905 r. W swojej pracy pedagogicznej stosowała nowe metody nauczania, wprowadzając elementy nauczania problemowego, była przeciwniczką uczenia się „na pamięć”. W szkołach, w których uczyła zakładała gabinety przedmiotowe, organizowała wycieczki przyrodnicze i krajoznawcze. Opracowywała własne programy nauczania. Dostrzegała konieczność podwyższania kwalifikacji nauczycieli i organizowała dla nich tajne kursy dokształcające, prace ta kontynuowała już oficjalnie po odzyskaniu niepodległości. Organizowała nauczanie dorosłych.
Publikacja o korzyściach z segregacji śmieci
Uważana jest za pionierkę ekologii, między innymi zwracała uwagę na korzyści płynące z segregacji śmieci. W niepodległej Polsce Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego powierzyło jej opracowanie programów nauczania przyrody, a w 1923 r. powołana została na stanowiska głównego wizytatora szkól – była pierwszą kobietą w Polsce, która otrzymała tak wysokie stanowisko ministerialne. W 1929 r. wykładała metodykę przyrodoznawstwa w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Przez całe swoje życie gromadziła literaturę fachową sprowadzając wydawnictwa z całego świata. Przed śmiercią wszystkie te zbiory przekazała szkole, w której najdłużej pracowała.
Wanda Haberkant zmarła w 1930 r. Jest pochowana na cmentarzu ewangelickim w Warszawie.
Odpowiedz