Joanna Bogusławska-Murawa zaprezentowała dorobek największych mistrzów malarstwa XVII-wiecznej Holandii

Rembrandt, Powrót syna marnotrawnego (ok. 1668)

20 października 2015 r. odbyło się spotkanie katowickiego Oddziału PTEw z udziałem Joanny Bogusławskiej-Murawy, plastyczki, która prezentowała swoje prace malarskie na wielu wystawach krajowych i międzynarodowych, członkini Związku Polskich Artystów Plastyków jak też Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego. Pani Joanna przedstawiła prelekcję poświęconą XVI i XVII-wiecznemu malarstwu holenderskiemu, przeżywającemu wówczas okres niezwykłej świetności dzięki wybitnym malarzom, których prace budzą podziw do dzisiaj („Historia i obrazy – złoty wiek Holandii”).

Barwną opowieść o najwybitniejszych dziełach i ich twórcach prelegentka wzbogaciła multimedialną prezentacją, co pozwoliło słuchaczom lepiej poznać specyfikę i walory holenderskich mistrzów. Przedstawieni zostali najwięksi malarze epoki: Paweł Rubens (1577-1640), Rembrandt (1606-1669), Frans Hals (1581/85-1666) oraz Jan Vermeer (1632-1675). Ich twórczość została „rzucona” na tło historyczne, kulturowe i obyczajowe Niderlandów (późniejszej Holandii), na terenie których za sprawą rozwoju gospodarczego mogła rozwijać się sztuka, cenione było malarstwo, a obrazy mogły liczyć na zbyt, co zapewniało dobrobyt ich twórcom.

Joanna Bogusławska-Murawa (fot. Piotr Murawa)

Przytaczając wiele anegdot dotyczących malarzy czy powstawania szczególnie cenionych dzisiaj płócien, prelegentka zwracała m.in. uwagę na nowatorską tematykę wkraczającą do zaprezentowanej sztuki malarskiej (m.in. w obrazach Rembrandta „Lekcja anatomii doktora Tulpa” oraz „Straż nocna”) czy też nowatorstwo techniki („światła” u Rembrandta czy dokładność szczegółu w scenach rodzajowych u Vermeera, twórcy m.in. „Dziewczyny z perłą”). Pokazała również, jak ważny był w ówczesnej, XVII-wiecznej kulturze zwyczaj utrwalania swego wizerunku za pomocą zamawianych u malarzy portretów – jako wyraz dobrobytu, bogactwa zamawiających, ale także artystyczna prawda życia i różnych jego przejawów (m.in. portrety mężczyzn Fransa Halsa).

Joanna Murawa podkreśliła, że przedstawieni malarze, uwieczniający także siebie w licznych autoportretach, w większości pochodzili z rodzin o protestanckich korzeniach, a tematyka biblijna wielokrotnie była tematem ich płócien (m.in. „Powrót syna marnotrawnego” Rembrandta).

Niezwykle ciekawa i zajmująca opowieść o holenderskim malarstwie nagrodzona została licznymi brawami, pozostawiając niedosyt wśród słuchaczy, którzy mieli okazję tego wieczoru zgłębić tajniki sztuki malarskiej, uznawanych również dzisiaj za największych, XVII-wiecznych mistrzów z „kraju tulipanów”.

Aneta Sokół