Prelekcja dr. Z. Mojżysza
Rękopis Concerto Signiore Petri
Cztery kolejne październikowe czwartki wypełniły następujące prelekcje:
2 października dr Zenon Mojżysz, muzykolog Uniwersytetu Śląskiego, w prelekcji pt. „Muzykalia z XVIII w. w zbiorach Zboru Cieszyńskiego” przedstawił wyniki swoich badań nad odkrytymi w zabytkowej Bibliotece im. Bogumiła Tschammera manuskryptami nutowymi z początku XVIII w.
Znajdujemy w nich utwory wokalno-instrumentalne, w szczególności kantaty, a także koncerty, sonaty i suity. Za wyjątkiem podpisanych imieniem Georga Filipa Telemanna – kompozytora i koncertmistrza, występującego m.in. w Pszczynie, pozostałe są anonimowe, niektóre adresowane do konkretnych okoliczności, jak np. położenie kamienia węgielnego pod kościół Jezusowy. Ich wyjątkowa wartość polega nie tylko na poziomie odpowiadającym twórczości muzycznej przełomu XVII i XVII w., ale są one istotnym ogniwem w dziejach muzyki w Polsce, pięknym świadectwem kultury muzycznej Cieszyna.
Stefan Żeromski (1864-1925)
Prawykonanie części tych utworów nastąpiło tydzień później w czasie festiwalu „Viva il canto” w kościele Jezusowym w Cieszynie.
16 października Stanisława Ruczko przypomniała jedną z najbardziej wybitnych postaci literatury polskiej trzech epok, Stefana Żeromskiego w 150-lecie urodzin wielkiego piewcy Ziemi Kieleckiej.
Ks. Ignacy Świeży (1839-1902)
Wacław Gąsiorowski (1869-1939)
23 października Stefan Król przedstawił na szerokim tle historycznym postać ks. Ignacego Świeżego, twórcy Związku Śląskich Katolików, współtwórcy i drugiego prezesa Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego, posła i senatora w organach przedstawicielskich w Opawie i Wiedniu, wielkiego orędownika sprawy polskiej, który potrafił przedłożyć sprawy narodowe nad wyznaniowymi i współpracować na tym polu z polskim obozem ewangelickim.
30 października Stanisława Ruczko w swoim wystąpieniu naszkicowała sylwetkę samouka, wielkiego społecznika i literata Wacława Jana Gąsiorowskiego, w 75-lecie jego śmierci. Znakomitą część swojej twórczości poświęcił on epoce wojen napoleońskich, w powieściach takich jak: „Huragan”, „Pani Walewska”, „Rok 1809”. Jest także autorem współczesnych utworów refleksyjnych „Babilon 1912”, „Nowa Kolchida”, „Ach te ‘chamy’ w Ameryce”. Wspomnieć także należy jego „Historię armii polskiej we Francji”, którą doprowadził do 1916 r.
Władysław Sosna
Odpowiedz