Tytus Chałubiński (1820-1889)
Pierwszy listopadowy czwartek (6 listopada) poświęcony był przypomnieniu postaci Tytusa Chałubińskiego w 125-lecie jego śmierci. Opowiedział o nim Władysław Sosna, starając się przedstawić dokonania tego znakomitego lekarza zarówno w Warszawie, jak później w Zakopanem, gdzie jego zasługi były bodaj jeszcze większe. Nie darmo powiedział o nim Jan Kasprowicz: Chałubiński był tym, który Zakopane odkopał! To dzięki niemu Zakopane stało się gniazdem polskiej bohemy, gdzie rodziła się „Młoda Polska”.
Na kolejnym czwartku (13 listopada) Stanisława Ruczko w 125-lecie urodzin (z przyczyn niezależnych od organizatora z miesięcznym poślizgiem) przestawiła pisarkę Marię Dąbrowską i jej dorobek literacki, zwłaszcza jej największe dzieło „Noce i dnie”, częściowo pisane w Jaworzu.
Maria Dąbrowska (1889-1965)
Jan Stanisłąw Bystroń (1892-1964)
W trzeci czwartek (20 listopada) odbyła prelekcja „Z wydarzeń między 1984 a 2014 rokiem”. Krótka relacja z tego spotkania, zorganizowanego w 30-lecie Oddziału, zostanie zamieszczona w oddzielnym sprawozdaniu.
Ostatni czwartek (27 listopada) wypełniła prelekcja: „Jan Stanisław Bystroń”, którą w 50-lecie jego śmierci przygotowała Stanisława Ruczko. Syn cieszynianina, filologa i publicysty Jana Bystronia, a wnuk po kądzieli Andrzeja Cinciały, autora nagrodzonego przez Akademię Umiejętności „Słownika dialektycznego Śląska Cieszyńskiego”, wiele swoich prac z zakresu etnologii poświęcił właśnie Ziemi Cieszyńskiej, pomnażając wydatnie dorobek swoich antenatów, znakomicie wpisał się w dzieje polskiej etnologii. Szkoda, że jego prace zostały przedwcześnie przerwane w następstwie przeżyć z czasów II wojny światowej.
Tekst: Władysław Sosna
Odpowiedz