Pierwsze powakacyjne spotkanie naszego oddziału odbyło się 19 września. Historyk, członek Synodu Kościoła – Maciej Oczkowski przedstawił temat: „Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce, jego struktura, ustrój, urząd”.
Prelekcja obejmowała wydarzenia mające wpływ na rozwój, funkcjonowanie, ustrój i strukturę istniejących Kościołów ewangelickich w Europie i w naszym kraju, od okresu Reformacji poprzez czasy RP, trzech rozbiorów, wojen światowych, okres międzywojenny i powojenny, do i po roku 1989 czyli czasy, w których żyjemy. Kościoły ewangelickie przeżywały wiele zmian i trudnych sytuacji, które powodowały ograniczenia, upadki, zmiany, połączenia.
Mówiono o znaczeniu wprowadzenia patentów: tolerancyjnego z 1781 r. oraz protestanckiego z 1861 r., które wspierały istnienie i rozwój Kościołów na terenie monarchii austro-węgierskiej. Tereny poszczególnych rozbiorów, różniące się nie tylko ustrojowo ale też religijnie, gdzie ewangelicy należeli do różnych Kościołów, wprowadzały zróżnicowanie możliwości rozwoju, istnienia i warunków funkcjonowania.
W czasach II RP oraz po II wojnie światowej nastąpiło rozdrobnienie Kościołów i spadek liczby wiernych. I Synod Kościoła miał miejsce 29 VI 1950 r., a przed nim doszło do zorganizowania diecezji w kraju wraz z władzą naczelną Kościoła. Kolejny Synod w 1951 r. wybrał na stanowisko biskupa Kościoła ks. Karola Kotulę, a w 1954 r. założona została w Warszawie Chrześcijańska Akademia Teologiczna. Po roku 1989 na mocy ustawy z 13 V 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego uregulowano funkcjonowanie kościoła w Polsce. Wewnętrzną strukturę Kościoła reguluje Zasadnicze Prawo Wewnętrzne Kościoła z dnia 26 X 1996 r., uchwalone przez Synod Kościoła.
Po zakończenie prelekcji wywiązała się interesująca i ożywiona dyskusja, która dotyczyła także współczesnej sytuacji prawnej Kościoła, ewentualnych zmian i roli różnych instytucji kościelnych w przyszłości.
Odpowiedz